همه افكــار متناقض من…PARADOX…!!!

همیشه همین طور تموم میشود!!!
آنهم درست وقتی که فکر میکنید همه چیز درست است و سر جای خودش قرار دارد!!
یکروز عباس منصوری، مرد بزرگ روزنامه اطلاعات و ایرانچاپ درگذشت.
همه فکر میکردند که بدون منصوری اطلاعات تعطیل خواهد شد و چرخش نخواهد چرخید.
منصوری حق بزرگی به گردن این روزنامه مهم کشور داشت. او مردی بود مدیر، دلسوز و محبوب.
کارهای او آنقدر اهمیت داشت که با درگذشتش، همه فکر کردند که سر رشته کارها از دست بازمانده ها بیرون خواهد رفت.
اما واقعیت همیشه چیز دیگریست!
اگر مدیری خوب کار کرده باشد و مجموعه تحت مدیریتش را خوب سازماندهی کرده باشد، هیچ گاه این مجموعه متوقف نخواهد شد.
سازماندهی اطلاعات در زمان منصوری چنین بود.
منصوری بنیادی را در ایرانچاپ نهاد که همچنان جوابگو و موفق است.
اطلاعات و ایرانچاپ به راه خود ادامه دادند و خوب هم ادامه دادند.
ایرانچاپ اکنون یکی از سه چاپخانه برزگ ایران است و روزنامه اطلاعات نقلش مشخص…

و اما بعد…
مدتی را در یک مجموعه فرهنگی و جذاب گذراندم….
نزدیک به یک سال با غمها و شادی های این مجموعه همراه بودم و از این گذران خوشدل .
تمام حرکات در این جا، محور یک سریال تلویزیونی زیبا و تکرار نشدنی بود که عامل اصلی کشش افراد به این مجموعه محسوب میشد.
اما موفقیت یک مجموعه همیشه متاثر از نوع مدیریت آن است. اجزای مجموعه زمانی میتوانند خوب و مثبت کار کنند که حضور و تاثیر یک مدیر دلسوز را بالای سر خود ببینند.
همه افراد با وجود چنین مدیری است که تلاش میکنند و سعی میکنند که سطح کار خود بالا ببرند و هر روز بیشتر و بهتر از روز قبل به کار ادامه دهند.
در سایه چنین مدیریتی است که میتوان پیشرفت کرد و میتوان موفق شد، چنان که مجموعه ای که من در آن فعالیت کردم در سایه حضور چنین مدیری به شرایطی مناسب برای کار و آرامش کاربرانش دست پیدا کرده  بود.
تصور میکنم که این مجموعه چنان چیده شده است که حتی در نبود مدیر ارشدش هم همه چیز روال منطقی خود را طی خواهد کرد و مشکل خاصی ایجاد نخواهد شد.
و این به خودی خود از قابلیتهای یک مدیر برتر است که روال را طوری قرار دهد که همه چیز همواره شناور و در جریان باشد. حتی بدون حضور خود او…
نقش مدیر در واقع حل شده در تک تک اعضای مجموعه است و موفقیت تک تک اجزای و به هم پیوستگی آنها وابسته به قابلیتهای ذهنی مدیر و توان برنامه ریزی اوست…
اما همیشه بی مهری ها و کارشکنی ها دلایلیست برای کنار رفتن چنین مدیرانی.
همیشه یادمان لاشد که عدالتمان در مورد این طور افراد به بیراهه نرود و همیشه یادمان باشد که این ما هستیم که نیارمند وجود چنین مدیرانی هستیم و نه ایشان نیازمند ما…
برای یک مدیر موفق و دلسوز همیشه خواستار فراوان است، اما در این بین ضرر را کسی میکند که نمی تواند چنین شخصی را در راس مجموعه اش حفظ کند.

دلیل نگارش این مطلب، ادای احترامیست به یک نوع مدیریت و یک مدیر و البته تشکریست از زحمات او …

به یاد یک جمله مشهور می افتم…

مدیر فرزانه ای است که راه را نشان می دهد، بدون این که سدمعبر کند. می درخشد، بدون این که خیره کند. تیز است، بدون این که ببرد. رازدار است و با محرکی کوچک از کوره درنمی رود. مدیریت مساوی اختیار است، نه قدرتمندی و جبار بودن …
مدیر فرزانه ای است که میدرخشد…
باید بگویم که مدیریت ایشان واقعا چنین بود.

خسته نباشی سرپرست عزیز…

نوشته ای از Farrokh